23 Ağustos 2008. 12 yıllık Süper Lig özlemimizi giderdiğimiz tarih olarak hala aklımızda. Küçükken değerini bilemediğimiz, sahip çıkamadığımız, farkında olmadan yaşadığımız heycanın en hasını bu sene yaşamaya başladık. 12 yılın bizde biriktirdiği şeylerin kimse farkında değildi. Yıllar geçtikçe, kulüp yaşlandıkça, bizler yaşlandıkça, tarihin güzel anıları artık unutulmaya yüz tutmuşken, süper lige zorluklarla ulaşmış bir takımın taraftarı olarak, neyin ne zaman değerini bileceğimizi de öğrenmiştik. O gün, sadece takımının değil, Süper Lig'in kıymetini bilen taraftar oradaydı. Yıllarca deplasmanlarda takımını hüzünledestekleyen taraftar oradaydı. Unutulmazlar arasındaydı o gün. Şimdiyse hala o günden kalan heyecanın hiç azalmadan devam ettiği taraftarlar olarak takımızın yanındayız. Süper ligin kıymetini bilen, takımını Avrupa Kupaları'na yakıştıran taraftarlar olarak buradayız. Bugünkü takımımızın konumunu sadece bir ders olarak niteliyoruz. Eğer bir eksiklik varsa, sorumluluğun camiada taraftarından sponsorlarına kadar olduğunun da farkındayız. Tabiki ön plana futbolcular ve yönetim akdrosu çıkacaktır. Elbette ki onlar eleştirilerin odağı olacaktır. Şu unutulmamalıdır ki; hiç bir Eskişehirli, Eskişehir'in ve Eskişehirspor'un bulunduğu durumu kabul etmez ve daha iyisi olması için her türlü sorumluluğu alır. Yıllarca bu böyle olmadı mı? Kötü günlerin ardından gelen iyi günlerde de böyle olmayacak mı?Bu kalpler hala Esesime tutsak... Hala aynı tutkuyla, aynı heyecanla, aynı sevgiyle bağlıyız.
1 yorum:
O gün, sezonun ilk maçını izleyebilmek için tatilmi yarıda kesip dönmüştüm istanbula.. ve şimdi düşündükçe evet diyorum.. iyi yapmışım!
Yorum Gönder